Ruhsatsız
Şiir

MEN DAKKA DUKKA | Can Ülgen

tanrıyla aramda koca bir vinç

rakımı yüksek irtifa

yukarı baktıkça ömrü kısalan

kıyısında açtığı için biyokimya

 

pantolon devrimini başlatıyor babam

bir ayakkabıya on iki taksitten sonra

alışıldıkça kapı önüne koyulan

dan

dan

dan!

spazm geçirdiği bacağı

damarın pimini çekiyor

 

bam bam!

ayağımın altındaki sıcaklığı benden al

benden al bana adımlarını getir o vals ki inkârdır

uzun zamandır geceleri albümler görüyorum kabuslarımda

bir fotoğraf nasıl otobüste ayakta gidebilirse

öylece uykularım dar

benden uykularımı al

 

rakımı yüksek yafta

bu kabusları da

 

men dakka dukka

bir ev yalnızlığı geliyor çerçeveleri boşaltmaya

 

bileyciyim

bileylediğim tüm bıçak izleri sırtımdan okunuyor

olana yetim gözüyle bakıyorum olmuşa hatim

bağırışların çığır açtığı yerlerde ibriklerden

doğmak bir gün ertelendi ve açıldı rahim

add your water to my medicine, rain

 

biiiiiiiiiiiiiiip! bip!

 

iyi değildi hiçbir aldanma korkusu öncelerimden

biz iyiydik onlar kötü bense çok çirkin

kambur olmamak için otobüslere değdirirdim ensemi

zaman doldu belimi sapanlar tutuyor, sus

yukarı bakarak kusuyorum çok çirkin

 

kokusu şamyelin içinden çıkmış

raksı muamma, tabelasında sıfır

anasının çöpten yaptığı bez kramponla

bonservisi kendi elinde olan Boşnak Edin Džeko

merak etme bir gün top ağlarda

 

bir gün top / da

ağlar

da

 

üstümüze giyinecek neyimiz var çok çirkin

Related posts

İYİ ANLAŞMA | Bayram Tayyip Yaslıca

Ruhsatsız
3 ay ago

İKİNDİ GÜNEŞİNİN ISITMADIĞINA DAİR | Muharrem Demirci

Ruhsatsız
3 ay ago

DUVARA ASILI MAVZER | Arif Kıraç

Ruhsatsız
3 ay ago
Exit mobile version